वेदोक्त पितृसूक्त

 शुक्लयजुर्वेद के अध्याय 35 में पितृसूक्त दिया गया है। इसका नियमित पाठ करने से पितृदोष की शान्ति होती है। यह सूक्त निम्नलिखित है –

 अपेतो यन्तु पणयोऽसुम्ना देवपीयवः ।
 अस्य लोकः सुतावतः ।
 द्युभिरहोभिरक्तुभिर्व्यक्तं यमो ददात्ववसानमस्मै ॥ १ ॥
 सविता ते शरीरेभ्यः पृथिव्याँल्लोकमिच्छतु ।
 तस्मै युज्यन्तामुस्रियाः ॥ २ ॥
 वायुः पुनातु सविता पुनात्वग्नेर्भ्राजसा सूर्यस्य वर्चसा ।
 वि मुच्यन्तामुस्रियाः ॥ ३ ॥
 अश्वत्थे वो निषदनं पर्णे वो वसतिष्कृता ।
 गोभाजऽ इत्किलासथ यत्सनवथ पूरुषम् ॥ ४ ॥
 सविता ते शरीराणि मातुरुपस्थऽ आ वपतु ।
 तस्मै पृथिवि शं भव ॥ ५ ॥


 प्रजापतौ त्वा देवतायामुपोदके लोके नि दधाम्यसौ ।
 अप नः शोशुचदघम् ॥ ६ ॥
 परं मृत्योऽ अनु परेहि पन्थां यस्तेऽ अन्यऽ इतरो देवयानत् ।
 चक्षुष्मते श्रुण्वते ते ब्रवीमि मा नः प्रजाँ रीरिषो मोत वीरान् ॥ ७ ॥
 शं वातः शँ हि ते घृणिः शं ते भवन्त्विष्टकाः ।
 शं ते भवन्त्वग्नयः पार्थिवासो मा त्वाभि शूशुचन् ॥ ८ ॥
 कल्पन्तां ते दिशस्तुभ्यमापः शिवतमास्तुभ्यं भवन्तु सिन्धवः ।
 अन्तरिक्षँ शिवं तुभ्यं कल्पन्तां ते दिशः सर्वाः ॥ ९ ॥
 अश्मन्वती रीयते सँ रभध्वमुत्तिष्ठत प्र तरता सखायः ।
 अत्रा जहीमोऽशिवा येऽ असञ्छिवान्वयमुत्तरेमाभि वाजान् ॥ १० ॥
 अपाघमप किल्बिषमप कृत्यामपो रपः ।
 अपामार्ग त्वमस्मदप दुःष्वप्न्यँ सुव ॥ ११ ॥
 सुमित्रिया नऽ आपऽ ओषधयः सन्तु दुर्मित्रियास्तस्मै
 सन्तु योऽस्मान्द्वेष्टि यं च वयं द्विष्मः ॥ १२ ॥
 अनड्वाहमन्वारभामहे सौरभेयँ स्वस्तये ।
 स नऽ इंद्रऽइव देवेभ्यो वह्निः संतारणो भव ॥ १३ ॥
 उद्वयं तमसस्परि स्वः पश्यन्तऽ उत्तरम् ।
 देवं देवत्रा सूर्यमगन्म ज्योतिरुत्तमम् ॥ १४ ॥
 इमं जीवेभ्यं परिधिं दधामि मैषां नु गादपरोऽ अर्थमेतम् ।
 शतं जीवन्तु शरदः पुरूचीरन्तर्मृत्युं दधतां पर्वतेन ॥ १५ ॥
 अग्नऽ आयुँषि पवसऽ आ सुवोर्जमिषं च नः ।
 आरे बाधस्व दुच्छुनाम् ॥ १६ ॥
 आयुष्मानग्ने हविषा वृधानो घृतप्रतीको घृतयोनिरेधि ।
 घृतं पीत्वा मधु चारु गव्यं पितेव पुत्रमभि रक्षतादिमान्त्स्वाहा ॥ १७ ॥
 परीमे गामनेषत पर्यग्निमहृषत ।
 देवेष्वक्रत श्रवः कऽ इमाँ २ऽ आ दधर्षति ॥ १८ ॥
 क्रव्यादमग्निं प्र हिणोमि दूरं यमराज्यं गच्छतु रिप्रवाहः ।
 इहैवायमितरो जातवेदा देवेभ्यो हव्यं वहतु प्रजानन् ॥ १९ ॥
 वह वपां जातवेदः पितृभ्यो यत्रैनान्वेत्थ निहितान्पराके ।
 मेदसः कुल्याऽ उप तान्त्स्रवन्तु सत्याऽ
 एषामाशिषः सं नमन्ताँ स्वाहा ॥ २० ॥
 स्योना पृथिवि नो भवनृक्षरा निवेशनी ।
 यच्छा नः शर्म सुप्रथाः अप नः शोशुचदघम् ॥ २१ ॥
 अस्मात्त्वमधि जातोऽसि त्वदयं जायतां पुनः ।
 असौ स्वर्गाय लोकाय स्वाहा ॥ २२ ॥

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.