॥ श्रीमहाकाल ककाराद्यष्टोत्तर शतनाम स्तोत्रम् ॥

कैलास शिखरे रम्ये, सुखासीनं जगद्गुरुं ।
प्रणम्य परया भक्त्या, पार्वती परिपृच्छति ॥

॥ श्रीपार्वत्युवाच ॥

त्वत्तः श्रुतं पुरा देव, भैरवस्य महात्मनः ।
नाम्नामष्टोत्तरं शतं, ककरादिमभीष्टदम् ॥
गुह्याद् गुह्यतरं गुह्यं, सर्वाभीष्टार्थ साधकम् ।
तन्मे वदस्व देवेश ! यद्यहं तव वल्लभा ।

॥ श्रीशिवोवाच ॥

लक्षवार-सहस्राणि, वारिताऽसि पुनः पुनः ।
स्त्री स्वभावान्महा देवि ! पुनस्तत्वं त्वं पृच्छसि ॥
रहस्याति रहस्यं च, गोप्याद् गोप्यं महत्तरम् ।
तत्ते वक्ष्यामि देवेशि ! स्नेहात्तव शुचिस्मिते ॥
कूर्चयुग्मं महाकाल, प्रसीदेति पदद्वयम् ।
लज्जायुग्मं वह्निजाया, राजराजेश्वरो महान् ॥

अथ मन्त्रः – “हूँ हूँ महाकाल ! प्रसीद प्रसीद ह्रीं ह्रीं स्वाहा ॥”

मन्त्रग्रहण मात्रेण, भवेत्सत्यं महाकविः ।
गद्य-पद्य मयी वाणी, गङ्गा निर्झरिणी यथा ॥

विनियोग :- ॐ अस्य श्रीराजराजेश्वर श्रीमहाकाल ककाराद्यष्टोत्तर शतनाम माला मन्त्रस्य श्रीदक्षिणा कालिका ऋषिः, विराट् छन्दः, श्रीमहाकालः देवता, हूँ बीजं, ह्रीं शक्तिः, स्वाहा कीलकं, सर्वार्थ साधने पाठे विनियोगः ।

ऋष्यादिन्यास :- शिरसि श्रीदक्षिणा कालिका ऋषये नमः । मुखे विराट् छन्दसे नमः । हृदि श्रीमहाकाल देवतायै नमः । गुह्ये हूँ बीजाय नमः । पादयोः ह्रीं शक्तये नमः । नाभौ स्वाहा कीलकाय नमः । सर्वाङ्गे सर्वार्थ साधने पाठे विनियोगाय नमः ।

करन्यास :- ह्रां अंगुष्ठाभ्यां नमः । ह्रीं तर्जनीभ्यां नमः । ह्रूं मध्यमाभ्यां नमः । ह्रैं अनामिकाभ्यां नमः । ह्रौं कनिष्ठिकाभ्यां नमः । ह्रः करतलकरपृष्ठाभ्यां नमः ।

षडङ्गन्यास :- ह्रां हृदयाय नमः । ह्रीं शिरसे स्वाहा । ह्रूं शिखायै वषट् । ह्रैं कवचाय हुम् । ह्रौं नेत्रत्रयाय वौषट् । ह्रः अस्त्राय फट् ।

॥ ध्यानम् ॥

कोटि कालानलाभासं, चतुर्भुजं त्रिलोचनं ।
श्मशानाष्टक मध्यस्थं, मुण्डाष्टक विभूषितम् ॥
पञ्चप्रेत स्थितं देवं, त्रिशूलं डमरु तथा ।
खड्गं च खर्परं चैव, वाम दक्षिण योगतः ॥
विभ्रतं सुन्दरं देहं, श्मशान भस्म भूषितम् ।
नानाशबैः क्रीडमानं, कालिका हृदय स्थितम् ॥
लालयन्तं रतासक्तं, घोरचुम्बन तत्परम् ।
गृध्र गोमायु संयुक्तं, फेरवीगण संयुतम् ॥
जटापटल शोभाढ्यं सर्वशून्यालय स्थितम् ।
सर्वशून्यं मुण्ड भूषं, प्रसन्न वदनं शिवम् ॥

॥ अथ स्तोत्रम् ॥

ॐ कूं कूं कूं कूं शब्दरतः, क्रूं क्रूं क्रूं क्रूं परायणः ।
कविकण्ठ स्थितः कै ह्रीं, हूँ कँ कँ कवि पूर्णदः ॥
कपाल कज्जल समः, कज्जल प्रिय तोषणः ।
कपालमालाऽऽभरणः, कपालकर भूषणः ॥
कपाल पात्र सन्तुष्टः, कपालार्घ्य परायणः ।
कदम्ब पुष्पसम्पूज्यः, कदम्ब पुष्प होमदः ॥
कुलप्रियः कुलधरः, कुलाधारः कुलेश्वरः ।
कौलव्रतधरः कर्म, कामकेलि प्रियः क्रतुः ॥
कलह ह्रीं मन्त्रवर्णः, कलह ह्रीं स्वरूपिणः ।
कङ्काल भैरवो देवः, कङ्काल भैरवेश्वरः ॥
कादम्बरी पानरतः, तथा कादम्बरीकलः ।
कराल भैरवानन्दः, कराल भैरवेश्वरः ॥
करालः कलनाधारः, कपर्दीश वरप्रदः ।
करवीर प्रिय प्राणः, करवीर प्रपूजनः ॥
कलाधरः कालकण्ठः, कूटस्थः कोटराश्रयः ।
करुणः करुणावासः, कौतुकी कालिका पतिः ॥
कठिनः कोमलः कर्णः, कृत्तिवास कलेवरः ।
कलानिधिः कीर्तिनाथः, कामेन हृदयङ्गमः ॥
कृष्णः काशीपतिः कौलः, कूलचूडामणिः कुलः ।
कालांजन समाकारः, कालांजन निवासिनः ॥
कौपीनधारी कैवर्तः, कृतवीर्यः कपिध्वजः ।
कामरूपः कामगतिः, कामयोग परायणः ।
काम सम्मर्दनरतः, कामगेह निवासिनः ।
कालिका रमणः कालि-नायकः कालिका-प्रियः ॥
कालीशः कालिकाकान्तः, कल्पद्रुम लता मतः ।
कुलटालाप मध्यस्थः, कुलटासङ्ग तोषितः ॥
कुलटाचुम्बनोद्युक्तः, कुलटाकुच मर्दनः ।
केरलाचार निपुणः, केरलेन्द्र ग्रह स्थितः ॥
कस्तूरी तिलकानन्दः, कस्तूरी तिलकप्रियः ।
कस्तूरी होम सन्तुष्टः, कस्तूरी तर्पणोद्यतः ॥
कस्तूरी मार्जनोद्युक्तः, कस्तूरी कुण्डमज्जनः ।
कामिनी पुष्पनिलयः, कामिनी पुष्पभूषणः ॥
कामिनी कुण्ड संलग्नः, कामिनी कुण्ड मध्यगः ।
कामिनी मानसाराध्यः, कामिनी मान तोषितः ॥
काममञ्जीर रणितः, कामदेव प्रियातुरः ।
कर्पूरामोद रुचिरः, कर्पूरामोदधारिणः ॥
कर्पूरमालाऽऽभरणः, कर्पूरार्णव मध्यगः ।
क्रकसः क्रकसाराध्यः, कलाप पुष्परूपिणः ॥
कुशलः कुशलाकर्णी, कुक्कुरासङ्ग तोषितः ।
कुक्कुरालय मध्यस्थः, काश्मीर करवीरभृत् ॥
कूटस्थः क्रूर दृष्टिश्च, केशवासक्त मानसः ।
कुम्भीनस विभूषाढ्यः, कुम्भीनस वधोद्यतः ॥

॥ फलश्रुति ॥

नाम्नामष्टोत्तर शतं, स्तुत्वा महाकाल देवम् ।
ककारादि जगद्वन्द्यं, गोपनीयं प्रयत्नतः ॥
य इदं पठते प्रातः, त्रिसन्ध्यं वा पठेन्नरः ।
वाञ्छितं समवाप्नोति, नात्र कार्या विचारणा ॥
लभते ह्यचलां लक्ष्मी, देवानामपि दुर्लभाम् ।
पूजाकाले जपान्ते च, पठनीयं विशेषतः ॥
यः पठेत्साधकाधीशः, काली रूपो हि वर्षतः ।
पठेद्वा पाठयेद्वापि शृणोति श्रावयेदपि ॥
वाचकं तोषयेद्वापि, स भवेद् भैरवी तनुः ।
पश्चिमाभि मुखं लिङ्गं, वृषशून्यं शिवालयम् ॥
तत्र स्थित्वा पठेन्नाम्नां, सर्वकामाप्तये शिवे ।
भौमवारे निशीथे च, अष्टम्यां वा निशामुखे ॥
माषभक्त बलिं छागं, कृसरान्नं च पायसं ।
मद्यं मीनं शोणितं च, दुग्धं मुद्रागुडार्द्रकम् ॥
बलिं दत्वा पठेत्तत्र, कुबेरादधिको भवेत् ।
पुरश्चरणमेतस्य, सहस्रावृत्तिरुच्यते ॥
महाकालसमो भूत्वा, यः पठे न्निशि निर्भयः ।
सर्वं हस्तगतं भूयान्नात्र कार्या विचारणा ॥
मुक्तकेशो दिशावासः, ताम्बूल पूरिताननः ।
कुजवारे मध्यरात्रौ, होमं कृत्वा श्मशानके ॥
पृथ्वीशाकर्षणं कृत्वा, नात्र कार्या विचारणा ।
ब्रह्माण्ड गोले देवेशि ! या काचिज्जगती तले ॥
समस्ता सिद्धयो देवि ! वाचकस्य करे स्थिता ।
भस्माभिमन्त्रितं कृत्वा, ग्रहग्रस्ते विलेपयेत् ॥
भस्म संलेपनाद् देवि ! सर्वग्रह विनाशनम् ।
वन्ध्या पुत्रप्रदं देवि ! नात्र कार्या विचारणा ॥
गोपनीयं गोपनीयं, गोपनीयं प्रयत्नतः ।
स्वयोनिरिव गोप्तव्यं, न देयं यस्य कस्यचित् ॥

॥ इति श्रीभैरवागमे श्रीशिव पार्वति सम्वादे श्रीमहाकाल ककाराद्यष्टोत्तर शतनाम स्तोत्रम् ॥

विशेषः- यह स्तोत्र केवल अभिषिक्त साधकों के द्वारा पठनीय है । अतः अन्य लोग इससे विरक्त ही रहे, यहीं उत्तम होगा ।